Als de God van hemel en aarde de regels breekt

Het heelal dat God schiep was volmaakt in zichzelf.
Toen Hij de hemel en de aarde schiep kon Hij rusten op de 7e dag.
De sterren bleven fonkelen en de planeten bleven draaien,
de kometen bleven zich voortbewegen en de manen stopten niet met op en onder gaan.
Gods natuurwetten zijn zo fenomenaal dat de schepping voor eeuwig zou blijven voortbestaan,
zelfs als de Schepper het zou verlaten.

Maar God verlaat niet, Hij is erbij, zelfs toen Zijn schepselen Hem de rug toekeerden.
Na de wetten van de natuur gaf Hij de wet aan Mozes.
“Doe dit, en gij zult leven” zei Jezus. Maar wij deden het niet en waren ten doden opgeschreven.

De zon van de Egyptenaren had een zonnegod nodig om haar door de lucht voort te bewegen.
De Kanaänieten hadden hun god Baäl nodig om vruchtbaar te kunnen zijn.
Zonder Zeus regende het niet bij de Grieken.
Het heelal van de heidenen had geen natuurwetten,
de goden droegen er zorg voor dat seizoenen zich afwisselden en het gewas bleef groeien.

Maar de God van hemel en aarde leeft en bestaat buiten Zijn Schepping.
Het heelal dat Hij schiep heeft Zijn aanwezigheid en Zijn hulp niet nodig.

Toch brak Hij de wetten van de natuur, en keerde de regels om.
Hij verbrak Zijn rust en scheurde de hemel.
Hij kwam Zijn Schepping binnen.
Niet om het te laten donderen of om Zijn zon te laten schijnen in de lucht.
Niet om met bliksem en stormen Zijn woede of aanwezigheid te tonen.
Niet om met knipperende neon-letters Zijn wil in de wolken te schrijven.
Niet om met Zijn vuist op de aarde te slaan en iedereen te overtuigen van Zijn bestaan.
Zelfs niet om de orde te herstellen, recht te spreken en elke schuldige te straffen.

Nee, de God van hemel en aarde scheurde de hemel open om een kind te worden.
Omdat de mens god wil zijn, werd God mens.
Omdat wij willen regeren over goed en kwaad,
Omdat wij de controle willen hebben over onszelf en over elkaar,
Omdat wij de regels willen beheersen en de grenzen willen verdedigen,
Omdat wij elkaar de wetten voor willen schrijven
werd Hij mild en genadig, vol liefde, goedheid en geduld.
Hij kwam niet om te oordelen maar om te redden.

De God van hemel en aarde brak de regels van het universum.
Dat veranderde alles.

Met dank aan How to throw a Christmas party die op kerstavond voor mij de engelen waren die zongen van Gods glory:

“On the day that you were born
it was like the universe skipped a beat.
Maybe that is what you get
when the God of heaven and earth breaks the rules.

You tore up the sky
when you came down to us.
everything ’s changed
now that you’re in my arms.
There is no turning back: angels are falling.

Angels started falling through the cracks in the universe.
All they did was sing.
All they did was sing:
Glory, glory, glory to the God of the universe.
Everything has changed. Everything has changed.“

The cracks in the universe
How to throw a Christmas party
Tekst: Lydia van Maurik-Wever, Arjen van Wijk
Muziek: Lydia van Maurik-Wever, Jeroen van der Werken