Gelijkenis van de barmhartige Christen Baard Hipster

Op een zekere dag liep er een Boze Lompe Blanke Man met zijn Dochter in Kort Rokje van het Hofplein in de richting van Noord. Onder de spoortunnel kwamen zij een aantal Agressieve Moslim Immigranten tegen die de Dochter in Kort Rokje betastten en de man beroofden en halfdood achterlieten.

Terwijl hij daar scheldend langs de kant van de weg lag te creperen, bang voor nog meer klappen, en alle immigranten en hun moeders beschuldigde van het onheil dat hem was overkomen, kwam er in de verte een Grote Blonde Leider aangelopen. Zijn bodyguards sommeerden hem om aan de overkant van de weg te gaan lopen, en zo bij het gevaar weg te blijven. Wel riep hij  nog snel: “Als ik later de meerderheid in het parlement heb, dan zet ik alle immigranten het land uit en verbied ik de Islam, vertrekken we uit de EU, schaffen we de grondwet af, en zal het nooit meer regenen in augustus!”
De betastte Dochter in Kort Rokje dacht toen: “Met dat soort opmerkingen zal dat wel nooit gebeuren, hebben we lekker veel aan, loze beloften”, maar de Boze Lompe Blanke Man werd helemaal blij van dat idee, en lachte een beetje tussen zijn vloekende pijnscheuten door.

Toen kwam er een Geweldig Goed Mens aangelopen. Als hij zijn mond open deed vlogen er madeliefjes uit en hij rook naar hele waarheden. Toen hij de Boze Lompe Blanke Man hoorde schreeuwen en tieren liep hij snel naar de overkant van de straat, uit angst dat de Boze Woorden van de man in nood invloed op hem zouden hebben. Wel riep hij nog: “U bent helemaal niet halfdood geslagen, u bent een enge racist en laag opgeleide man, en u laat zich bang maken! Als ik en mijn leger van Geweldig Goede Mensen de baas zijn in dit land zullen we zorgen dat mensen zoals u niet meer hardop mogen kermen!”
Daarop begon de Boze Lompe Blanke Man nog harder te schreeuwen en te tieren. Zijn betastte Dochter in Kort Rokje, die tot op dat moment nog een wat genuanceerdere mening had, begon te overwegen om dan toch ook maar op die Grote Blonde Leider te stemmen.

Maar gelukkig, daar kwam een derde wandelaar aan. Het was een Hipster Baard Christen, aangelopen uit de richting van het Station (uiteraard). Normaal gesproken hadden Hipster Baard Christenen en Boze Lompe Blanke Mannen een bloedhekel aan elkaar. De Hipster Baard Christen schrok dan ook toen hij de Boze Lompe Blanke Man hoorde tieren, en overwoog om snel achter het Geweldig Goede Mens aan te lopen en zich daar bij aan te sluiten. Toen overwoog hij om naar de Grote Blonde Leider te rennen om tegen hem te preken hoe slecht hij wel niet was, en allemaal hippe memes te plaatsen op twitter. Maar toen hij de pijn en de angst zag op het gezicht van de Boze Lompe Blanke Man, werd de Christen Baard Hipster met ontferming bewogen. Hij liep naar hem toe, behandelde zijn wonden, tilde hem achterop zijn vouwfiets en reed hem naar zijn kraakpand.

Daar aangekomen begon hij ook de geestelijke wonden te verzorgen, en vertelde liefdevol dat de Boze Lompe Man niet aan de korstjes mocht krabbelen. Hij bevestigde de nu iets minder Boze Lompe Blanke Man dat hem onrecht aangedaan was, en dat de problemen onder de spoortunnel en met Sommige Moslim Immigranten opgelost moesten worden. Ook wees hij resoluut het idee af dat Alle Moslim Immigranten veroordeeld moesten worden, en zei hij dat ook vluchtelingen beschermd moeten worden tegen Agressieve Moslim Immigranten. De Boze Lompe Blanke Man had nooit gedacht dat die verschillende opvattingen naast elkaar kon bestaan, en werd van schrik en verbazing minder boos. De Christen Baard Hipster schrok zelf ook van de positieve effecten van zijn eigen genuanceerdheid.

Hoe het afliep met de de Grote Blonde Leider en het Geweldig Goede Mens weet niemand. Gewoon omdat niemand ooit nog wat van ze gehoord heeft. Alle problemen bleven voortbestaan, want zo gaat dat nu eenmaal met problemen. Maar doordat iedereen op een respectvolle manier met elkaar in gesprek ging over die problemen, zonder elkaar “Elitaire Kwal” of “Hitler” of “Moslim Terrorist” of “Zwarte Piet” of “Geïnstitutioneerde Racist” of “Activist” te noemen, werd de sfeer toch een stuk beter.

De vraag is nu  natuurlijk: Wie is de naaste in dit verhaal van de Gewone Moslim Immigranten?