Hoe Paulus met ‘de grot van Plato’ veel christelijke discussies in een ander licht plaatst

Kent u de allegorie van de grot van Plato? Daarin beschrijft de Griekse filosoof hoe mensen in een grot de schaduwen zien van verschillende voorwerpen die buiten hun gezichtsbereik zijn. Plato geloofde dat alles wat wij kunnen zien en waarnemen slechts een beperkte schaduw is van een werkelijkheid. Onze aardse bomen zijn bijvoorbeeld beperkte weergaven van het werkelijke idee van een boom, de aardse visser geeft slechts een beperkte beeld van het werkelijke idee van vissen. Die ‘ideeënwereld’ is voor Plato de eeuwige werkelijkheid waar je door filosofische oefeningen steeds meer inzicht in kunt krijgen.

Is het christendom ook zo’n zoektocht naar goddelijke waarheden? Op aarde is alles gebroken en onvolmaakt, maar als wij ons oefenen in het geloof en het lezen uit de Bijbel, kunnen wij dan Gods werkelijke wil begrijpen, en met die kennis proberen om zo heilig mogelijk te leven? Wat is het hemelse idee van werken en rusten, van hoe wij ons kleden, de eredienst, onze dagbesteding, musiceren, de feestdagen, onze huwelijken en ouder-kind relaties, gezag, gender en hoe we seksualiteit beleven?

Lees de volledige column van Robert Plomp op cvandaag