Nee, atheïsten, ons geloof draait niet om godsbewijzen!

Kun jij bewijzen dat God bestaat? Het is een vraag die regelmatig gesteld wordt, soms in een persoonlijk gesprek, maar meestal meer in het algemeen op social media of in blogs en columns. Soms is de persoon die de vraag stelt echt benieuwd naar het antwoord, maar meestal wordt de vraag gesteld vanuit de gedachte dat dat bewijs toch niet geleverd kan worden. Na de vraag volgt meestal een ongemakkelijk gesprek met veel misverstanden, misplaatste triomfantelijke conclusies (van beide kanten), en langs elkaar heen gepraat. Vaak komt dat ook door de christen die reageert, maar meestal ligt het probleem bij de uitgesproken atheïst.

Wie stelt moet bewijzen. Dat is een redelijk uitgangspunt. Als een gelovige zegt: “Ik weet zeker dat God bestaat”, dan is het logisch dat iemand nieuwsgierig reageert met de vraag: “Laat het bewijs maar zien!” Maar in de dagelijkse realiteit zijn het meestal de atheïsten die roepen dat God niet bestaat. Door dat te zeggen ligt de bewijslast dus bij hen. Wie stelt bewijst immers, het klopt dat het onmogelijk is om te bewijzen dat iets niet bestaat, maar dan moet je de stelling niet doen. Als iemand een agnostische levensopvatting heeft, en dus zegt dat hij geen definitieve uitspraak over het bestaan van goden kan doen, dan hoeft die persoon inderdaad niets te bewijzen. Maar hardop roepen dat God, de kerstman, of Elvis Presley niet bestaat of nooit bestaan heeft, vraagt om bewijs. En wie hardop beweert dat ze wel bestaan mag ook met overtuigende argumenten komen.

Lees via deze link de rest van deze column op cvandaag.nl