Veelkleurigheid in de kerk, een ongemakkelijk bondgenootschap

[Dit artikel schreef Robert Plomp voor het themanummer “God kent je naam – gender in de kerk” van het Ouderlingen blad voor Pastoraat en Gemeenteopbouw]

Er is veel diversiteit in de kerken. Niet ieder mens is hetzelfde, samen vormen we het lichaam van Christus. Sommige mensen genieten van verandering, vernieuwing, anderen vinden vreugde in het doorgeven van tradities en doordachte waarheden. De ene christen legt het accent op de heiligheid van God en onze gehoorzaamheid, een ander op de liefde voor de naaste, die onze liefde voor God weerspiegelt. Sommige mensen hebben oog voor gevaren en wat er mis kan gaan, anderen zien juist mogelijkheden en zegeningen. Ondanks, of juist dankzij de verschillen, vormen we samen de Kerk van Christus.

God heeft ons aan elkaar gegeven, elk op een eigen plek met eigen talenten, eigen gaven, een eigen karakter en persoonlijkheid. Als we zouden denken dat we het zonder elkaar kunnen, dan gaat het mis. Zonder hervormers versteent de Kerk, zonder behouders zou ze met alle winden meewaaien. Samen Kerk van Christus zijn betekent erkennen en belijden dat we elkaar nodig hebben. Ook in het debat over gender en seksualiteit.

Want er is veel diversiteit onder christenen. De meeste mensen voelen zich aangetrokken tot mensen van het andere geslacht, anderen juist tot mensen van hetzelfde, of beide geslachten. Bij verreweg de meeste christenen is het beleefde gender hetzelfde als hun biologisch geslacht, voor sommigen van hen is dat zelfs van groot belang. Zij begrijpen niet hoe anderen daarin verschil kunnen ervaren.

Lees het volledige artikel, dat verscheen in het Ouderlingen blad, op theologie.nl

 

Reacties