Waarom ik wil dat er dingen veranderen in de kerk

“Wat zit er dan achter de enorme drang om alles te herzien?” vroeg ds. M. van Reenen mij op Cvandaag. Waarom wijk ik af van “wat de kerk 2000 jaar lang geleerd heeft”?

Waar je ook komt, overal zuchten mensen onder veranderingen. Niemand houdt ervan om met veranderingen geconfronteerd te worden, toch vinden ze overal plaats? Waarom die gemeentelijke herindeling, waarom moet de bedrijfsstructuur op de schop, wie wil nu dat nieuwe Feyenoord-stadion? Waarom willen christenen de ambten herverdelen en huwelijksvormen aanpassen? Veranderingen verstoren je leven. Wat je gewend was, wat goed werkte, wat je hielp om gelukkig te zijn wordt anders. Geen mens vindt dat prettig. Daarom zijn het mensen die niet tevreden zijn, beperkingen zien, problemen verwachten of ongelukkig zijn die pleiten voor herzieningen. En eigenlijk vindt iedereen weleens dat iets anders moet of beter kan. Iedereen houdt van veranderingen die we zelf ingezet hebben. De verandering van de ander verstoort ons leven, onze eigen veranderingen ervaren we als goed.

In de afgelopen eeuwen was er veel reden om dingen te herzien. Dokter Semmelweis stelde het handen wassen voor artsen verplicht. Daarvoor behandelde artsen eerst een zwerende wond om vervolgens met diezelfde vieze handen te helpen bij een bevalling. Het aantal vrouwen dat na het handen wassen nog stierf aan kraamvrouwen-koorts daalde drastisch, toch werd Semmelweis verketterd en gehaat. De mens is namelijk diep en diep conservatief.

Ook in de kerk is er veel veranderd in de afgelopen 2000 jaar. Denk aan de pastorale aandacht en betrokkenheid op lhbti’ers in de volle breedte van de kerk. Een voorbeeld van die verandering is het pastorale naschrift bij de Nederlandse Nashville-verklaring. De opstellers van dat naschrift zouden eeuwen geleden verketterd zijn, en misschien zelfs op de brandstapel belanden. Want vroeger werden mensen met homoseksuele verlangens, ook als ze geen homoseksuele relatie aangingen, als gruwelijke zondaren gezien. Van hen werd verwacht dat ze een hetero-huwelijk aan zouden gaan. Later kregen ze medische behandelingen of werden ze chemisch gecastreerd. Gelukkig zijn ook behoudende dominees daar op terug gekomen.

Lees via deze link de volledige column op cvandaag.

Reacties